When someone writes an article, takes a photo, or creates an illustration, they automatically hold the copyright for it. This happens by default, and the creator doesn’t need to take any additional actions. It’s established in the law. Copyright is a prohibition right: without the creator’s permission, it’s not allowed to make a work public or reproduce it.
Copying an article from a newspaper or magazine and sending it to several colleagues is therefore not allowed. That’s considered ‘reproduction’. It’s also not allowed to post it on an intranet or include it in a clipping service without permission. Those who do so may face significant damage claims. Dutch courts have awarded claims in the tens of thousands of euros for copyright infringement.
It doesn’t matter whether the original article was paid for or not. Even those who have paid to download an article, for example, because they have a subscription to that newspaper, even through other sales channels of the newspaper, are not allowed to copy the article for their colleagues or, for example, their company’s clients. Separate permission is required for that; in legal terms, a license. In the case of newspapers and magazines, such a license is granted by or on behalf of the publisher. It must be paid for separately.
Ja, dat is hetzelfde. Copyright is de internationale term. Hiervoor wordt vaak het symbool © gebruikt. Maar ook als er geen symbool of naam bij staat ligt het auteursrecht bij de maker.
Wie een artikel schrijft of een foto of illustratie maakt, heeft daarover auteursrecht. Dit gaat automatisch, daar hoeft een maker verder niks voor te doen. Zo is dat in de wet vastgelegd. Auteursrecht is een verbodsrecht: zonder toestemming van de maker is het verboden een werk openbaar te maken of te vermenigvuldigen. Een artikel uit een krant of tijdschrift kopiëren en doorsturen naar een aantal collega’s mag daarom niet. Dat is immers ‘vermenigvuldigen’. Het mag ook niet zonder toestemming op een intranet worden gezet of in een knipselkrant worden opgenomen. Wie dit toch doet, kan met forse schadeclaims te maken krijgen. De Nederlandse rechter heeft claims van tienduizenden euro’s toegekend wegens inbreuk op auteursrechten.
Ook als je hebt betaald voor het downloaden van een artikel, bijvoorbeeld omdat je een abonnement hebt op die krant, mag het artikel niet kopiëren voor zijn collega’s of bijvoorbeeld doorsturen via een nieuwsbrief. Daarvoor is apart toestemming nodig; in juridische termen: een licentie. Bij kranten, tijdschriften en vakbladen wordt zo’n licentie door of namens de uitgever verstrekt aan een MMO. Er moet apart voor worden betaald. Vraag hier expliciet naar bij uw content leverancier want wij merken in de markt dat content niet altijd legaal wordt ingekocht.
ArtikelPro heeft het meest complete contentaanbod voor zakelijke afnemers, omdat wij met nagenoeg alle Nederlandse uitgevers afspraken hebben. DPG Media en Mediahuis hebben ArtikelPro, maar ook LexisNexis een licentie gegeven voor het gebruik van hun content.. Heeft jouw bedrijf 100+ medewerkers? Dan behoor je tot de zogenoemde grootzakelijke markt en mag ArtikelPro niet alle content van DPG Media en Mediahuis leveren. Hiervoor heeft LexisNexis een exclusieve licentie afgesloten. (OF duidelijker: Hiervoor zal je de content bij LExisNexis moeten inkopen).
Als een media monitoring organisatie misbruik maakt van content van een uitgever die bij ArtikelPro is aangesloten, zullen we deze MMO sommeren zijn werkzaamheden te staken. Indien dit noodzakelijk is zullen we ook de betreffende uitgever(s) in kennis stellen van het misbruik. Zo proberen we voor iedereen een level playing field te creëren waarin dezelfde rechten en plichten gelden. Dit geldt met name voor het illegaal scrapen van online bronnen.