Wie een artikel schrijft, een foto maakt, of een illustratie, heeft daarover auteursrecht. Dit gaat automatisch, daar hoeft een maker verder niks voor te doen. Zo is dat in de wet vastgelegd. Auteursrecht is een verbodsrecht: zonder toestemming van de maker is het verboden een werk openbaar te maken of te vermenigvuldigen.
Een artikel uit een krant of tijdschrift kopiëren en doorsturen naar een aantal collega’s mag daarom niet. Dat is immers ‘vermenigvuldigen’. Het mag ook niet zonder toestemming op een intranet worden gezet of in een knipselkrant worden opgenomen. Wie dit toch doet, kan met forse schadeclaims te maken krijgen. De Nederlandse rechter heeft claims van tienduizenden euro’s toegekend wegens inbreuk op auteursrechten. Daarbij maakt het niet uit of er voor het oorspronkelijke artikel is betaald of niet. Ook wie heeft betaald voor het downloaden van een artikel, bijvoorbeeld omdat hij een abonnement heeft op die krant, desnoods via andere verkoopkanalen van de krant, mag het artikel niet kopiëren voor zijn collega’s of bijvoorbeeld klanten van zijn bedrijf. Daarvoor is apart toestemming nodig; in juridische termen: een licentie. Bij kranten en tijdschriften wordt zo’n licentie door of namens de uitgever verstrekt. Er moet apart voor worden betaald.